Kiedy zgaga jest wskazaniem do wizyty u lekarza?
Gdyby każda osoba doświadczająca zgagi udawała się z tym problemem do specjalisty, kolejki nie miałyby końca. Kiedy więc powinno się podjąć decyzję o konsultacji lekarskiej?
Zgaga może stanowić mało znaczącą przypadłość. Zdarza się jednak, że uporczywe nawracanie objawów staje się przyczyną utraty przyjemności związanej z jedzeniem lub wykonywaniem ulubionych czynności (uprawianie sportu, prace ogrodowe). Zgaga nasilająca się w pozycji leżącej może być przyczyną problemów z zasypianiem i nieefektywnego wypoczynku. Przewlekły dyskomfort związany z doświadczanymi dolegliwościami może prowadzić do obniżenia nastroju.
Wizytę u lekarza powinno się odbyć, gdy:
zgaga powraca często, wpływając znacząco na nasze codzienne życie,
objawy nie ustępują pomimo stosowania środków dostępnych bez recepty przez 14 dni (lub ich działanie jest niewystarczające),
środki dostępne bez recepty pomagają, ale zachodzi potrzeba ich częstego lub długotrwałego stosowania (ponad 4 tygodnie) – choć leki mogą być skuteczne, lekarz powinien ocenić, czy nie zachodzi potrzeba ich zmiany na inne lub przeprowadzenia diagnostyki,
występowaniu zgagi towarzyszy ból gardła, poranna chrypka, kaszel lub nawracające zapalenie oskrzeli i/lub płuc,
zaobserwujemy u siebie objawy, takie jak: ból brzucha, odbijanie, poczucie pełności w żołądku, nudności, wymioty,
doświadczaliśmy już wcześniej zgagi, ale charakter dolegliwości się zmienił,
doświadczamy zgagi, choć nie mieliśmy wcześniej do niej skłonności (dotyczy to zwłaszcza osób w średnim i starszym wieku).
Ponadto wymienia się objawy alarmowe, których współwystępowanie jest wskazaniem do pilnej diagnostyki endoskopowej (gastroskopia):
bolesne przełykanie,
utrudnione połykanie,
niezamierzony spadek masy ciała,
krwawienie z przewodu pokarmowego (krwiste lub fusowate wymioty, ciemno zabarwione stolce, dodatni wynik testu na krew utajoną w kale).
W pierwszej kolejności wskazane jest udanie się do lekarza rodzinnego. Po zebraniu wywiadu lekarskiego i badaniu podejmuje on decyzję o dalszym postępowaniu. Może skierować pacjenta na badania diagnostyczne lub do specjalisty. Często jednak do postawienia diagnozy wystarczy stwierdzenie typowych objawów. W takim przypadku lekarz może włączyć leczenie choroby refluksowej „na próbę", zwłaszcza u pacjentów poniżej 45 roku życia. Dalsze postępowanie uzależnione jest od powodzenia zastosowanego leczenia.
Autor tekstu: Lek. Magdalena Bochniak
Konsultacja medyczna: Lek. med. spec. gastroenterologii Lesław Syczewski
